|
|
Post by Natacha on Jun 8, 2008 21:01:12 GMT 1
Barack Obama is de presidentskandidaat voor de democraten. Zijn slogan is "Yes we can" en op het einde van zijn speeches roept hij:
"Let's go change the world!"
Gaat de wereld echt veranderen met Obama aan de macht? Wat zal er allemaal veranderen in de wereld? De oorlog in Irak zal geschiedenis zijn, maar wat nog meer?
Geef hier je mening over hem, en natuurlijk alles wat je kwijt wil over de presidentsverkiezingen in de VS.
|
|
|
|
Post by Mr. T SoulJah on Jun 9, 2008 9:06:44 GMT 1
Nieuwe namen, zelfde verhaal volgens mij. Maar ik geef hem het voordeel van de twijfel, ik denk wel dat hij een kans maakt tegen Mc Cain.
|
|
|
|
Post by Jah Rebel on Jun 9, 2008 9:34:02 GMT 1
Je kunt er sowieso niet langs dat het de eerste zwarte zou zijn die president van de V.S. wordt. Als je iets van het land kent een historische gebeurtenis op zich. Met zijn huidskleur, jong enthousiasme en roep om verandering gaat hij naar mijn mening nog moeten uitkijken, want hij doet daarmee verdacht veel denken aan J.F. Kennedy of misschien nog meer diens broer Bobby. Ik denk dat we qua verandering ten hoogste mogen hopen op een gewijzigde buitenlandse koers en imago. Of het voor de Amerikanen zelf ineens zoveel beter zal worden betwijfel ik want de kern van het land is ondertussen wel heel rot geworden (al hoeft een Belg op deze moment zeker niet de eerste steen te werpen  ) Ites, Rebel |
|
|
|
Post by whot on Jun 9, 2008 10:20:34 GMT 1
Door wie hij zich laat omringen, dat is een belangrijk gegeven. Uiteindelijk bepalen de mensen rondom de president de koers de gevaren wordt.
Hij zou inderdaad de eerste zwarte president zijn, en ... so what ? Het lijkt mij op zich geen vooruitgang.
Voor diegene die het tot nu toe wat gevolgd hebben, is Ron Paul de enige die echt met nieuwe ideeën en oplossingen op de proppen kwam en daarmee ook wat heilige huisjes omver wierp.
Hij maakte zoiezo geen kans.
Hier nog een persoonlijke visie van david icke, vooral interessant om te zien wie de mensen achter Obama zijn, de raadgevers.
Sent: Friday, January 18, 2008 7:29 PM
Subject: British researcher David Icke has made his choice ~ Ron Paul
Even though he came out of left field (no pun intended), and I had never heard of him, I knew there was something wrong with Obama, not to mention the rest of the CFR/Trilateral puppets on stage. However, there is one exception, and his message is getting around the world. Check out David Icke's input.
Change, Change, Change...
To More Of The Same
By David Icke
©. David Icke, 2008. All Rights Reserved.
1-15-8
Hello all ...
I said many years ago that there would come a time when the conspiracy would break the surface where all but the most blinkered and blind would see the obvious.
That had to happen because we are living at a time when the hidden manipulation wants to morph into daily reality with a global political, economic and military dictatorship. We are now seeing this with the onslaught of surveillance and control that invades every area of our lives and the constant centralisation of power across the world.
And over the last two weeks in the United States another major expression of the conspiracy has been exposed for those with eyes to see - the utter irrelevance of 'democratic' elections. It is one more prime example of the hidden now becoming manifest ... manifestly obvious.
What a 'choice' Americans face in 'choosing' (if only) their president. In terms of those with a chance of winning in November there is no choice, except between masks on the same face.
Democrat or Republican? Clinton or Obama?
We have the same mantra at every 'election' about the 'old' politics and the need to break the grip on America of the 'Washington establishment'. We need 'outsiders' not absorbed into the Washington web of lobbyists and 'special interests', the [fairy] story goes.
This is vital to manipulating the people into believing they still have a choice between different policies and philosophies and thus they are still 'free'. The key word with regard to this is 'change' - 'We need change'; 'this country wants change'; 'I stand for change'. 'Hope' is another connected theme thrown in for good measure.
In 1992, a guy called Bill Clinton, an establishment place-man and crooked to his fingertips, swept to office by talking about 'change', 'change', change'. One of his catchphrases 16 years ago was 'courage to change' and he also stood for 'hope'.
This can be a potent weapon in twisting the minds of the populous because most people are not happy with their lives or the state of their country and so 'change' can seem a very good idea. 'Yeah, that's right, we need change'.
But the 'change' always turns out to be very loose indeed. Bill 'Change' Clinton was a close associate of the very father George Bush that he was seeking to replace in the White House. They had been running drugs together for years through the Mena Airstrip in Arkansas where Clinton was governor and his wife was a corrupt lawyer at the Rose Law Firm which financially and legally stitched up the State.
Sure, Bill stood for change alright - changing the personnel at the White House by bussing in the Arkansas establishment to relocate their criminal activities to Pennsylvania Avenue. Nothing changed, except the names of the people who ensured business-as-usual.
So it was with heavy heart and shaking head that I have watched the vacuous stage show of 'rock star' Barack Obama. What does he stand for, he tells us with every breath? 'Change'. He is even quoting the Cocaine Kid from 1992 with his 'courage to change'.
Strategically placed behind him at almost every rally are the moronic rent-a-crowds waving their banners emblazoned with two words 'Obama - Change'. The entire strategy is based on that one thought with 'nice guy' and 'straight guy' thrown in here and there.
That's it. No substance, no depth, just repeated single words. Political 'debate' in 2008 has plumbed still new depths.
When I first came across Barack Obama I knew nothing about him, but when I saw his eyes and his body language and heard his empty rhetoric and carefully-practiced delivery it was clear to me that we were dealing with yet another member of the Actors Union. Another Tony Blair, another Bill Clinton. Obama is not a man I would trust to tell me anything without checking.
As a professional spinner might say: 'He doesn't have to believe it, he just has to sell it'.
He claims to be the son of a goat herder in Kenya and we're now told that 'an African goat herder's son could be the President of the United States'. But the truth is rather different according to American columnist Andy Martin, who says the claim is a lie.
Obama's grandfather, Hussein Onyango Obama, was a prominent and wealthy farmer. His son, Obama's father, was a child of privilege, not privation, Martin writes. He was an outstanding student, not a herdsman. Martin also reveals that many other statements Barack Obama has made about his father and the family background in Africa are false and paint a picture that simply isn't true. As Martin said:
'I feel sad having to expose Barack Obama, but the man is a complete fraud. The truth is going to surprise, and disappoint, and outrage many people who were drawn to him. He has lied to the American people, and he has sought to misrepresent his own heritage.
'Obama's life story is vastly different from the one he portrays. My point: if he will lie about his mother and father, what else is he lying about? Can we expect "bimbo eruptions"?'
The first term Senator for Illinois is playing the 'outsider', the fresh face and fresh mind, who is not connected either to the political past or the lobbyist mafia that controls much of the legislation agreed, or squashed, on Capitol Hill.
That's what he says he stands for, but it's not what it looks like.
His foreign policy advisor and vocal supporter is Zbigniew Brzezinski, Jimmy Carter's national security advisor, who says that Obama offers 'a new definition of America's role in the world'.
This is the same Brzezinski who created the Illuminati's Trilateral Commission with David Rockefeller in 1973. The Trilateral Commission is dedicated to a world government dictatorship and closely connects with other strands in the web like the Council on Foreign Relations (member: Barack Obama) and the Bilderberg Group.
Brzezinski's foreign 'policy' during the Carter administration, as he has since admitted without regret, was to entice the Soviet Union to invade Afghanistan in December, 1979. The idea, he said, was to weaken their rival superpower and the result was a ten-year occupation that cost the lives of an estimated 1.3 million Afghans and spawned the Mujahedin, Taliban and Osama bin Laden.
Deep breath: he's now advising Barack Obama on foreign policy
The Polish-born Brzezinski's books and public statements have confirmed his belief in the Trilateral Commission's commitment to a world dictatorship. In his book, Between Two Ages: America's Role In The Technetronic Era, he described a new society '... that is shaped culturally, psychologically, socially, and economically by the impact of technology and electronics - particularly in the area of computers and communication'.
He said that 'national sovereignty is no longer a viable concept' and suggested the movement, in stages, 'toward a larger community of the developed nations [world government] ... through a variety of indirect ties and already developing limitations on national sovereignty'.
His son, Mark Brzezinski, an 'international lawyer' in Washington, is also an Obama advisor and commends the would-be president's 'global approach' ... ('global approach', 'global security', 'world community' and so on is all Illuminati Newspeak for the centralisation of global power.)
Obama's advisor on the Middle East is Dennis B. Ross, who was director for policy planning in the State Department under President father Bush and special Middle East coordinator to President Bill Clinton. So much for Obama's 'change' with the past and 'breaking the grip' of the Washington establishment.
Ross was born to a Jewish mother which hardly makes him the ideal person to talk independently, and therefore credibly, about how to end the Israel-Palestine conflict and he became the first chairman of the Jerusalem-based 'think tank', the Jewish People Policy Planning Institute, which is funded and founded by the Jewish Agency.
In fact, the Canadian Jewish News and other Jewish publications have pointed out that Obama 'has made Jewish leaders an early stop at every stage in his political career'. The first foreign policy speech of his candidacy was delivered to the notorious lobby group, the American Israel Public Affairs Committee, which is 100% dedicated to securing US policy that suits the interests of Israel.
Obama says 'bring the troops home' and 'diplomacy, not war'. All good stuff and it is a compelling message, if it were genuine. But around him are those, like Zbigniew Brzezinski, who see war and aggression as a means of global expansion and colonisation. Obama himself said he would have no problem bombing Pakistan if it suited American interests:
'If we have actionable intelligence about high-value terrorist targets and President Musharraf won't act, we will'.
That's what Bush said, and did, when he made the 'actionable intelligence' fit the agenda for invading Afghanistan and Iraq. The fact is that Obama is not againstwar; he is against the invasion of Iraq.
He advocates deploying troops in Iraq to Pakistan and Afghanistan to fight 'terrorists' and he says of Iran: 'We should take no option, including military action, off the table'. So he is not against war, which appears to be his image for many, he is against one war.
Moses Mercado
Another Obama claim is that his administration would not be influenced by lobbyists for the corporate cartels and yet he has precisely these people among his campaign advisory team, including Moses Mercado, who has lobbied Congress and the Bush administration on behalf of two Illuminati private-equity firms, the Blackstone Group and the Carlyle Group.
The Carlyle Group, which is closely connected to father George Bush and has had the Bin Laden family among its clients, paid Mercado $260,000 while the Blackstone Group rewarded his work with $3.7 million.
Among other professional lobbyists (manipulators of policy) on the Obama team is Daniel Shapiro, a foreign policy advisor on the Middle East, who has some of America's biggest corporate names on her client list. These include Anheuser-Busch, Daimler Chrysler, the American Petroleum Institute and Freddie Mac. Shapiro also served on Bill Clinton's National Security Council.
In short, Barack Obama is just another fraud and fake selling a lie - a front man for the same people who have controlled American politics for decades. He doesn't stand for change, nor hope, but for more of the same, sugar-coated as 'the new JFK'.
Whether America votes for Barack Obama or Hillary Clinton the outcome will be the same because they won't dictate policy - the Shadow People will. Obama says he stands for 'change' and Clinton responds by saying she also stands for 'change', but she has the experience to make the 'change' happen.
In truth, they stand for the status quo because that's the position of those who control them. All the rest is fakery.
This nonsense about a 'Kenyan goat-herders son' becoming the most powerful man in the world or Clinton's 'strike for women' is just for effect. They are two come-and-go people, the latest in their line going back centuries, who have only the appearance of power, not the reality of it. Clinton is far, far higher in the hidden hierarchy, however, and she is probably the one they want, although she is a hard sell and others are ready to play the game should she not make it.
What a shower America is being offered in this election year. On both 'sides' they line up their crooks, liars, manipulators and airheads and say 'choose your president'. Never has the 'choice' been so blatantly irrelevant.
With, that is, one exception.
What a joy it has been to see Republican rebel Ron Paul take on the establishment repeaters with such incisive intelligence and common sense. To see this 72-year-old demolish his yes-men rivals with the sheer logic and grasp of his case has been some real 'change' and he has exposed both their staggering ignorance and their disinterest in anything, but their own desire for status and power.
He has brilliantly taken his media opportunities to demolish the 'money' scam, the invasion and continued occupation of Iraq, and the way the system is designed to steal the peoples' income through criminal levels of taxation.
Paul doesn't seem to have the big picture and this week he distanced himself from those who say that 9/11 was an inside job, which was disappointing. It was, I would suggest, a major mistake.
But compared with the rest, thank goodness for Ron Paul amid the political pantomime unfolding on the TV news. I work on the basis of 'don't vote because it only encourages them', but if I were American I would make an exception for Ron Paul this time around if only to increase his public platform.
He can't win because he's not an insider, but he is alerting many people to the nature of America and at least some of the forces that control it. This makes Ron Paul a true advocate of 'change' while Barack Obama is just another fake, another 'rock star', who joined the club. "
|
|
|
|
Post by Jah Rebel on Jun 9, 2008 11:46:03 GMT 1
@ Whot:
De vraag was eigenlijk wat vind je van Barack Obama, om dan te zeggen dat een andere kandidaat de betere optie was terwijl die al geen rol meer speelt is een beetje naast de kwestie nee?
Ik kan ook moeilijk begrijpen dat jezo licht over het feit gaat dat het hier om de eerste zwarte president zou gaan. Ten eerste is dat een slag in het gezicht van miljoenen zwarte Amerikanen die al decennia op dit moment hopen en ten tweede mag je toch niet vergeten dat de V.S. tot ver in de tweede helft van de twintigste eeuw een grotendeels gesegregeerd land was. Dat geïnstitunioneerd racisme is in veel (vooral zuiderse) staten nog steeds ingebakken.
Heb ook het toegevoegde commentaar eens snel gelezen. Over het feit dat Barack's vader geen gewone herder geweest zou zijn: je moet al serieus dom zijn als je kan geloven dat een simpele Keniaanse schaapherder helemaal in de V.S. geraakt... waar zou hij het geld voor de (legale of illegale) overtocht in godsnaam halen?
Ites,
Rebel
|
|
|
|
Post by fire-a-dept on Jun 9, 2008 12:09:18 GMT 1
De midden-oostenpolitiek zal niet veel veranderen vrees ik. Barakske heeft al gezegd dat de veiligheid van 'de entiteit' sacrosanctus is. Logisch, gezien hij, net als elke amerikaanse presidentskandidaat, de financiele en electorale steun van de zionistische lobby nodig heeft. En nee ik ben geen neonazi of ael'er.
|
|
|
|
Post by whot on Jun 9, 2008 12:16:10 GMT 1
@ Rebel @ Whot: De vraag was eigenlijk wat vind je van Barack Obama, om dan te zeggen dat een andere kandidaat de betere optie was terwijl die al geen rol meer speelt is een beetje naast de kwestie nee? Ik heb het ganse stuk gepost omdat er toch wat uitleg en achtergrond wordt gegeven over de raadgevers van Obama. Het stuk is wat betreft de kandidaat Ron Paul inderdaad gedateerd. Ik kan ook moeilijk begrijpen dat jezo licht over het feit gaat dat het hier om de eerste zwarte president zou gaan. Ten eerste is dat een slag in het gezicht van miljoenen zwarte Amerikanen die al decennia op dit moment hopen en ten tweede mag je toch niet vergeten dat de V.S. tot ver in de tweede helft van de twintigste eeuw een grotendeels gesegregeerd land was. Dat geïnstitunioneerd racisme is in veel (vooral zuiderse) staten nog steeds ingebakken. Nochthans denk ik dat huidskleur op zich het verschil niet maakt. Wat heeft het voor zin om een zwarte president te hebben, als deze slechts weeral eens de belangen en politiek van een rijke, blanke oude-mannen-club op zich neemt? Op die manier is hij (weeral) iemand die de status-quo niet zal aantasten en eigenlijk met niks nieuws op de proppen komt. Heb ook het toegevoegde commentaar eens snel gelezen. Over het feit dat Barack's vader geen gewone herder geweest zou zijn: je moet al serieus dom zijn als je kan geloven dat een simpele Keniaanse schaapherder helemaal in de V.S. geraakt... waar zou hij het geld voor de (legale of illegale) overtocht in godsnaam halen? Inderdaad moeilijk te geloven, en waarom liegt Obama dan over z'n afkomst? Het is niet bepaald 'slim' om hierover de liegen als kandidaat. De geloofwaardigheid is meteen een stuk minder en het toont direct ook een attitude aan. Ik vrees dat hij slechts weer een pion is van de heersende elite. |
|
|
|
Post by Jah Rebel on Jun 10, 2008 15:51:28 GMT 1
Comment van Mumia Abu Jamal:
Is Obama's Victory Ours?
[col. writ. 6/5/08] (c)'08 Mumia Abu-Jamal
With the attainment of the required delegates to claim the Democratic Party's nomination for U.S. president, Sen. Barack H. Obama (D. ILL.) has written a new page in American history.
For by so doing he succeeds where Channing Phillips, Shirley Chisholm, Jesse Jackson, Sr., and Al Sharpton could not - by gaining the necessary delegates to demand nomination.
Of course, there have been numerous Black candidates for president, but these have been third party efforts designed more to raise issues, to organize or protest than to actually win elections. Some of the best known have been Eldridge Cleaver (former Black Panther Minister of Information), Dick Gregory, Dr. Lenora Fulani, and the former congresswoman, Cynthia McKinney.
But this is a different kettle of fish, for Obama's candidacy is the closest to make it to the winner's circle.
What also distinguishes Obama from his predecessors is he doesn't come from civil rights, Black liberation, socialist or anti war movements. (He often remarks at speeches, "I'm not against all wars, I'm just against dumb wars")
Indeed, although his detractors may try to paint him as a leftist liberal this is hardly true. On issues both foreign and domestic he would've been more at home in the Republican Party of his senatorial forebear, Edward Brooke of Massachusetts. For though he is Black by dint of his African father, he has studiously avoided Black political groups in his long, harrowing climb to the rim of the White House.
He has studiously avoided the very real and long standing grievances of Black America. In fact, he tried to run a 'post-racial' campaign until Sen. Hillary R. Clinton (D.N.Y.) (and her rambunctious husband, former Pres. Bill), brought race front and center during the Super Tuesday February primaries, by trying to pigeonhole him as 'the Black candidate'.
This primary wounded Obama, and as he won in the delegate count, he also lost a number of primary states, such as Ohio and Pennsylvania, which are necessary for a win in November.
Politics is the art of making people believe that they are in power when in fact, they have none.
It is a measure of how dire is the hour that they've passed the keys to the kingdom to a Black man.
As in many American cities, Black Mayors were let in when the treasuries were almost barren, and tax bases were almost at rock-bottom.
With the nation's manufacturing base also a thing of history, amidst the socioeconomic wreckage of globalization, with foreign affairs in shambles, the rulers reach for a pretty, brown face to front for the Empire.
'Real change that you could believe in' would be an end to Empire, and an end to wars for corporate greed, not just a change of the shade of the political managers.
That change, I'm afraid, is still to come.
--(c) '08 maj
Ites,
Rebel
|
|
|
|
Post by whot on Jun 14, 2008 13:29:41 GMT 1
Een beetje off topic, maar de moeite om eens te bekijken :
"The Three Shoes Posse" ;D
|
|
|
|
Post by dubrider on Jun 25, 2008 19:41:50 GMT 1
De berichtgeving over de Amerikaanse voorverkiezingen kunnen we gerust een mediahysterie noemen. Alle aandacht gaat uit naar de krachtmeting binnen het Democratische kamp, tussen Hillary Clinton en Barack Obama. Over dat bitse gevecht krijgen we de smeuïge details, wat betreft inhoud blijven we echter op onze honger zitten. Er bestaat op dat vlak dan ook weinig verschil tussen beide kandidaten. Toch zijn deze voorverkiezingen interessant voor wat ze onthullen. De immense onpopulariteit van Bush in acht genomen, maakt een Democratische kandidaat een goede kans om de presidentsverkiezingen winnen. De VS zou dan voor het eerst een vrouw of een zwarte als president hebben. Niet dat dit op zich een verbetering aankondigt. Margeret Thatcher was ook een vrouw en Mobutu een zwarte. Een vrouw of een zwarte kunnen evengoed een asociaal beleid voeren. Kijk maar naar de huidige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, de zwarte vrouw Condoleezza Rice. Hillary Clinton werd steeds opgevoerd als de progressieve kandidaat die vecht voor de sociale zekerheid en voor een goede internationale verstandhouding. Dat is een leugen. Van alle kandidaten, Democratisch én Republikeins, kreeg Clinton de meeste campagnefondsen van de private medische sector en het verzekeringswezen. Voor wat hoort wat natuurlijk. Als ze verkozen wordt dan zou zij exact uitvoeren wat die kapitalisten willen. De Amerikaanse heersende klasse is immers niet idioot. Ze doen zoals gewoonlijk. Het liefst heersen ze via de Republikeinen, maar na verloop van tijd worden die zo onpopulair dat de kapitalisten even op het andere been moeten gaan staan: het Democratische been. De ondersteuning van Clinton leek daarbij de beste keuze. Ook de wapenindustrie redeneerde zo. Tegen begin december had Clinton al 52.600 dollar gekregen van de wapenindustrie. In haar eentje was zij goed voor de helft van het wapengeld aan alle Democratische kandidaten én voor tweederde van het wapengeld aan alle Republikeinse kandidaten! Wiens brood men eet diens woord men spreekt. Hillary is gewoon een kandidaat van big business of zoals ze in de VS zo gevat zeggen: Corporate America. In een interview met De Standaard zei documentairemaker Michael Moore: "Sarkozy is linkser dan Clinton." Het interessante aan de voorverkiezingen is nu juist dat een groeiend deel van de Amerikanen dit ook begint te zien. Clinton moest verlies na verlies slikken omdat zij geassocieerd wordt met het establishment. Obama dankt daarentegen zijn pijlsnelle opkomst aan het aura van verandering dat rond hem hangt. En dat is op zich een symptoom dat de radicalisering van de arbeidersklasse die we al enkele jaren in verschillende werelddelen zien, steeds meer binnendringt in het hartland van het kapitalisme zelf: de machtige VS. Wil dat dan zeggen dat Barack Obama de grote verandering gaat brengen? Dat hij zal kiezen voor de belangen van de onderdrukten? Daar geloven wij geen snars van. Als je naar het concrete programma van Obama kijkt, dan zie je geen grote sociale veranderingen. Wat we wel lezen, is dat hij de repressie tegen vluchtelingen aan de Mexicaanse grens wil opvoeren. We lezen nergens dat hij zijn vroegere steun aan de immens ondemocratische Patriot Act opgeeft. We horen van hem vooral veel holle woorden die op het gevoel inspelen, in de trant van: "De keuze is niet die tussen regio's, religies of geslachten, het gaat niet over rijk tegen arm, jong tegen oud of zwart tegen blank. Deze verkiezing gaat over het verleden tegen de toekomst." Dat klinkt mooi natuurlijk. Maar hoe ga je de rijken en de armen tegelijk verdedigen? Hoe kan je tegengestelde klassen verzoenen? Op een moment dat multinationals wereldwijd in een strijd op leven en dood zijn verwikkeld, op een moment dat kapitalisten onze sociale verworvenheden steeds verder uithollen, kan je rijk en arm niet verzoenen. En alle Democratische presidenten hebben in het verleden consequent voor de rijken gekozen. Eender wie er aan het hoofd van de Democraten staat, een keuze tussen Republikeinen en Democraten is geen keuze. Het is dezelfde ‘keuze' als in het België van de 19de eeuw: die tussen conservatieven en liberalen. Als we vandaag hier slechts mochten kiezen tussen Open VLD en CD&V/N-VA dan zouden wij daar ook voor bedanken en werken aan een socialistische partij. In de VS ligt dat niet anders. www.vonk.org |
|
|
|
Post by DonFuego on Jul 15, 2008 13:15:31 GMT 1
|
|
|
|
Post by rasborsalino on Aug 22, 2008 17:03:07 GMT 1
de nieuwe uncle tom
|
|
|
|
Post by jah_uppsala on Jun 15, 2009 12:07:30 GMT 1
Tzal in elk geval ni slechter worde dan da t was,
dikke forward to den obama en da m nog ff z'n ding mag doen,
de sukkelaar mag ocharme eel de soep terug opkuise voor da m kan beginne
|
|
|
|
Post by dubrider on Jul 1, 2009 19:34:32 GMT 1
Gisteren heeft een commando van 200 soldaten van het Hondurese leger de democratisch verkozen president Manuel Zelaya gevangen genomen. Even later werd hij naar een militair vliegveld verplaatst en dan naar Costa Rica overgevlogen. Het leger gaf hiermee gevolg aan een beslissing van het hooggerechtshof!
Ondertussen is de voorzitter van het parlement Roberto Micheletti ingezworen als nieuwe tijdelijk staatshoofd. Volgens hem heeft Zelaya zijn ontslag aangeboden wegens gezondheidsredenen! Zijn eerste beleidsdaad bestaat er in de avondklok voor 48 uur in te voeren. De radio noch de televisie geeft onafhankelijke informatie. De elektriciteit wordt regelmatig onderbroken. De gewone telefoonlijnen zijn niet meer bruikbaar.
De jacht op de belangrijkste sociale leiders (o.a. vakbonden) is begonnen, net zoals op de ministers van de regering Zelaya. De belangrijke regerings- en overheidsgebouwen zijn nu in handen van het leger. Het leger heeft een talrijke troepenmacht ontplooid in de straten van de hoofdstad Tegucigalpa. Volgens de onafhankelijke revolutionaire informatieve website Aporrea, zouden de ambassadeurs van Cuba, Nicaragua en Venezuela ook aangehouden zijn. Gisteren zouden tussen 15.000 en 20.000 aanhangers van Zelaya opgetrokken zijn naar het presidentieel paleis. Hier en daar worden er kleine barricades opgetrokken. Het leger zou traangas gebruikt hebben en in de lucht geschoten om de mensen te verjagen. Een verenigd front van vakbonden en volksorganisaties heeft opgeroepen tot een algemene staking van onbeperkte duur om de democratie te doen zegevieren.
Dit is duidelijk een staatsgreep, zoals er in de jaren '70 en '80 plaats vonden. Alle regeringen op het continent, de Vereniging van Amerikaanse Staten, de VN en zelfs de VS hebben de staatsgreep veroordeeld. Hugo Chavez en de regering van Venezuela bespreken met bevriende regeringen verenigd in het ALBA een actieplan om Manuel Zelaya in zijn functie te herstellen. De tweede staatsgreep in Latijns-Amerika van dit millennium draagt net zoals de eerste - toen in Venezuela in 2002 tegen Hugo Chavez - de VS-signatuur. Het is als het ware de eerste staatsgreep onder Obama. Er is een duidelijke tegenstrijdigheid tussen de veroordeling van de coup door de VS-regering en de rol die de VS heeft gespeeld in de aanloop ervan. De rol van de VS-ambassadeur is op zijn minst dubbelzinnig en vaak steunt hij gewoon de oppositie. De hoge top van het Hondurese leger werkt nauw samen met het Southern Command van het Amerikaanse leger. De belangrijkste regionale militaire luchthaven van de VS bevindt zich - op een onwettige manier - ook in dit land. Alle rechtse krachten, media, de katholieke en de evangelische kerken organiseerden al maanden lang een campagne van destabilisatie gericht tegen president Zelaya. Hugo Chavez merkte terecht op dat er veel gelijkenissen zijn tussen de kortstondige staatsgreep in april 2002 tegen zijn regering en de huidige in het Midden-Amerikaanse land. Een aanval tegen Honduras is een aanval tegen die landen in het continent die een gelijkaardige politieke koers varen.
Wat ging er vooraf?
Honduras was - letterlijk bijna - een bananenrepubliek. Tientallen jaren lang beschouwde United Fruit Company (van de gekende Chiquitabananen), het land als zijn privé-bezit. In de jaren '80 was het ook de belangrijkste Amerikaanse uitvalsbasis van de contrarevolutie in Nicaragua. Van hieruit werd ook de burgeroorlog in El Salvador actief ondersteund. Een rijke elite zwaait er de plak en houdt de bevolking arm. Zeven op tien Hondurezen leeft in armoede of extreme armoede.
President Manuel Zelaya werd verkozen als een conservatieve kandidaat. Maar geleidelijk aan nam hij een linksere koers aan. Tegen alle verwachtingen sloot Honduras in augustus 2008 aan bij het ALBA waar Venezuela en Cuba een grote rol in spelen. Hiermee ontketende Zelaya een golf van protest bij de lokale rechterzijde en de oligarchie. Deze kleine maar strategische partner van de VS dreigde van kamp te veranderen. Dit is iets wat Washington en de oligarchie niet kunnen dulden. Een paar dagen voor de staatsgreep had Ecuador ook beslist aan te sluiten bij het regionale integratieproject van het ALBA. Dit is zeker geen toeval. Het is een duidelijke waarschuwing aan het adres van de linkse en progressieve regeringen van het continent.
De onmiddellijke aanleiding tot de coup was het conflict tussen de legerstaf en president Zelaya. Deze laatste wou gisteren een referendum organiseren over een grondwetsherziening. Het leger weigerde hieraan deel te nemen. Zelaya ontsloeg daarom de bevelhebber van het leger. In solidariteit met hun overste gaven de andere leden van de militaire generale staf ook hun ontslag. De staatsgreep is de respons van het leger maar vooral van de oligarchie en de rechtse behoudsgezinde krachten op deze crisis.
Net zoals in april 2002 in Venezuela kan de staatsgreep enkel maar verslagen worden door een algemene volksopstand. Een algemene nationale staking gekoppeld aan een massabetoging in de hoofdstad, waartoe nu wordt opgeroepen, is de juiste reactie.
Onze solidariteit is daarom enorm belangrijk, ook hier in België. Vonk en de campagne Handen Af van Venezuela riepen daarom op om maandagavond in Brussel te betogen van 17u tot 19u voor de VS-ambassade.
Stop de staatsgreep, voor de verdediging van democratische rechten en vrijheden!
Tegen de inmenging van het Amerikaanse imperialisme!
Voor een algemene staking en de omverwerping van de Hondurese oligarchie!
Voor een democratisch en socialistisch Honduras!
Voor een socialistische federatie van Latijns-Amerika!
|
|
)
