Post by Mikey Ché on Oct 2, 2008 20:06:28 GMT 1
Interessante info...
"Indien men rondkijkt en hoort in hoeverre de solidariteit en collectiviteit nog aanwezig is bij de mensen, is er een tanend vertrouwen te merken in vakbonden en staking. Meer nog, misbruiken van patronaat leiden er toe dat werknemers tegen elkaar opgezet worden. In aanloop van de nationale stakingsdag op 6 oktober hoort men weer heel wat gemorrel over het platleggen van het openbaar vervoer. Daarom de noodzaak van een degelijke informering (en mail deze ook rond!).
FABEL 1: "Onnozele staking bij het openbaar vervoer, ik ben nu een dag verlof kwijt"
Er zijn verschillende manieren om een staking van het woon-werk vervoer aan te pakken, maar de werkgever mag nooit van de werknemer eisen dat hij een dag verlof neemt op een dag van staking. Indien dit het geval is, kan u zeker terecht bij uw vakbond die u helpt bij de juridische betwisting. De werkgever kan wel de werknemer tijdelijk werkloos zetten of opdragen thuis te werken.
Indien de mogelijkheid niet bestaat om thuis te werken en men niet op zijn werk geraakt, dan kan de werknemer het geval van heirkracht inroepen. Hiervoor dient hij een bewijsje te halen bij het openbaar vervoer dat ze staken, men (indien op voorhand angekondigd) heeft geprobeerd om andere vervoersmogelijkheden te bemachtigen. Dankzij artikel 27 van het individueel arbeidsrecht voor "het gewaarborgd loon", dient de werkgever de werknemer deze dag volledig uit te betalen.
FABEL 2: "Vakbondslidmaatschap is duur en onnodig"
De nieuwjaarspremie dekt vaak het volledige lidmaatschap. Netto gezien is een lidmaatschap bij een vakbond kwasi gratis. Men krijgt ook heel wat in ruil. Er zijn tal van informatieloketten met experten omtrent arbeidsrecht, die de mensen gratis verder helpen bij al hun vragen van loon tot vakantie. Daarnaast krijg je juridische en persoonlijke ondersteuning bij disputen omtrent het arbeidsrecht. Indien men meestaakt, krijgt men eveneens een stakingspremie dat het verloren loon ten dele opvangt.
FABEL 3: "Er is geen koopkracht daling"
Met cijfers kun je alles bewijzen. De lachwekkende studies van Unizo en VBO, die aantonen dat de koopkracht niet gedaald is (buiten deze van de allerlaagste lonen) nemen steeds selectief hun producten. Ze nemen zelfs electronica mee, die uiteraard door schaalvergroting enorm hard in prijs gedaald zijn! Consequent weigeren ze echter de prijs van wonen, electriciteit en verwarming mee te nemen, wat de grootste kosten zijn. De reële koopkracht voor de gemiddelde werknemer is sinds juni 2007 zelfs met 2,6% gedaald aldus cijfers van de federale overheid en nationale bank. Dan hoeft men zich geen verdere vragen te stellen wat de effecten zijn voor gepensioneerden en zieken, wiens uitkeringen heel wat minder aangepast worden dan deze van de lonen. VBO en Unizo blokken ook elke aanzet tot het welvaartsvastmaken van uitkeringen af.
Verschillende golven van onterechte herstructureringen in zéér winstgevende bedrijven (bv. Janssens Pharmaceutica en UCB) en de constante aanval op de index zetten nog meer kwaad bloed in deze tijden van reële koopkrachtsdaling.
Wat doet de regering? Twee keer niks. Wat bakkeleien over onbeduidende bevoegdheden of nog erger een aanval op het collectief federaal arbeidsrecht én fiscaliteit, wat net naar een Europees niveau gedragen moet worden om de nefaste gevolgen van globalisering op te vangen.
Als de regering 1,5 jaar staakt, dan geeft de gemiddelde rechtse flamingante kiezer applaus. De stakende werknemer op 6 oktober verdient van mij nu heel wat méér applaus. Daar is heel wat meer lef voor nodig.
Bart Wolput "
"Indien men rondkijkt en hoort in hoeverre de solidariteit en collectiviteit nog aanwezig is bij de mensen, is er een tanend vertrouwen te merken in vakbonden en staking. Meer nog, misbruiken van patronaat leiden er toe dat werknemers tegen elkaar opgezet worden. In aanloop van de nationale stakingsdag op 6 oktober hoort men weer heel wat gemorrel over het platleggen van het openbaar vervoer. Daarom de noodzaak van een degelijke informering (en mail deze ook rond!).
FABEL 1: "Onnozele staking bij het openbaar vervoer, ik ben nu een dag verlof kwijt"
Er zijn verschillende manieren om een staking van het woon-werk vervoer aan te pakken, maar de werkgever mag nooit van de werknemer eisen dat hij een dag verlof neemt op een dag van staking. Indien dit het geval is, kan u zeker terecht bij uw vakbond die u helpt bij de juridische betwisting. De werkgever kan wel de werknemer tijdelijk werkloos zetten of opdragen thuis te werken.
Indien de mogelijkheid niet bestaat om thuis te werken en men niet op zijn werk geraakt, dan kan de werknemer het geval van heirkracht inroepen. Hiervoor dient hij een bewijsje te halen bij het openbaar vervoer dat ze staken, men (indien op voorhand angekondigd) heeft geprobeerd om andere vervoersmogelijkheden te bemachtigen. Dankzij artikel 27 van het individueel arbeidsrecht voor "het gewaarborgd loon", dient de werkgever de werknemer deze dag volledig uit te betalen.
FABEL 2: "Vakbondslidmaatschap is duur en onnodig"
De nieuwjaarspremie dekt vaak het volledige lidmaatschap. Netto gezien is een lidmaatschap bij een vakbond kwasi gratis. Men krijgt ook heel wat in ruil. Er zijn tal van informatieloketten met experten omtrent arbeidsrecht, die de mensen gratis verder helpen bij al hun vragen van loon tot vakantie. Daarnaast krijg je juridische en persoonlijke ondersteuning bij disputen omtrent het arbeidsrecht. Indien men meestaakt, krijgt men eveneens een stakingspremie dat het verloren loon ten dele opvangt.
FABEL 3: "Er is geen koopkracht daling"
Met cijfers kun je alles bewijzen. De lachwekkende studies van Unizo en VBO, die aantonen dat de koopkracht niet gedaald is (buiten deze van de allerlaagste lonen) nemen steeds selectief hun producten. Ze nemen zelfs electronica mee, die uiteraard door schaalvergroting enorm hard in prijs gedaald zijn! Consequent weigeren ze echter de prijs van wonen, electriciteit en verwarming mee te nemen, wat de grootste kosten zijn. De reële koopkracht voor de gemiddelde werknemer is sinds juni 2007 zelfs met 2,6% gedaald aldus cijfers van de federale overheid en nationale bank. Dan hoeft men zich geen verdere vragen te stellen wat de effecten zijn voor gepensioneerden en zieken, wiens uitkeringen heel wat minder aangepast worden dan deze van de lonen. VBO en Unizo blokken ook elke aanzet tot het welvaartsvastmaken van uitkeringen af.
Verschillende golven van onterechte herstructureringen in zéér winstgevende bedrijven (bv. Janssens Pharmaceutica en UCB) en de constante aanval op de index zetten nog meer kwaad bloed in deze tijden van reële koopkrachtsdaling.
Wat doet de regering? Twee keer niks. Wat bakkeleien over onbeduidende bevoegdheden of nog erger een aanval op het collectief federaal arbeidsrecht én fiscaliteit, wat net naar een Europees niveau gedragen moet worden om de nefaste gevolgen van globalisering op te vangen.
Als de regering 1,5 jaar staakt, dan geeft de gemiddelde rechtse flamingante kiezer applaus. De stakende werknemer op 6 oktober verdient van mij nu heel wat méér applaus. Daar is heel wat meer lef voor nodig.
Bart Wolput "
