Ok, zoals beloofd dus een kort verslagske en enkele foto's.
Eerst en vooral natuurlijk nen ongelooflijken
aan de organisatie van Sundance die er, ondanks alle tegenslagen (pas laat de bevestiging gekregen dat het festival toch kon door gaan in het Genneperpark), toch weer in geslaagd zijn om een prachtige affiche samen te stellen, gemotiveerde mensen te vinden om alles in goede banen te leiden, etc.
Sundance is voor mij nog altijd hét festival. Heel veel verschillende mensen van overal tezamen op één groot terein, steeds een mooie affiche, lekker eten (mjammjam die oost-afrikaanse hapjes ;D) en de optredens die echt snel op elkaar volgen.
Ook dit jaar was het dus weer allemaal dik inorde. De eerste groep hebben we net gemist dus daar kan ik niets over vertellen.
Rond kwart voor 3 begon dan de X-terminator Production Camp Showcase met als backing band The Ras Ites. Wat betreft die band had ik het gevoel dat de drummer en één vd toetsenisten nieuwe leden waren ofzo. Den bassist (die ik dit jaar trouwens al bij zowat elken backing band heb gezien) moest hen blijkbaar constant vertellen wat ze moesten doen.
Als eerste kwam dan
Chezideck het podium op.
Echt heel veel nummers ken ik er niet van, maar de man kan wel degelijk zingen en heeft goede teksten (cf. Leave the Trees)
Weer iemand waar ik wel al van gehoord had maar nog niet
gehoord had, was
Lutan Fyah 
Toch wederom verrast. Goeie stem, zowel wanneer hij zingt als tijdens het hardere werk. Ook veel bekende riddims (cuss cuss, stalag en golden hen ('Teach us to die') meen ik mij te herinneren).
We zullen hem (hij was trouwens niet alleen) dan ook maar vergeven dat hij heel het optreden door dacht dat hij in Amsterdam stond. ;D
Next up:
TURBULENCE
Rustiger optreden als 2 jaar geleden toen hij er samen met Sizzla stond. Toch een goed optreden met Turbulence die ook weer bewezen heeft dat hij een pakske kan zingen.
Toen Turbulence teruggeroepen werd door het publiek kwam ook Lutan Fyah weer mee het podium op. Ze hebben de band gewoon ne riddim laten spelen en dan daar om beurt hun ding op gedaan. Het leek mij allemaal redelijk geimproviseerd, wat het des te beter maakte !
Extra Extra!:
Filmpke van Turbulence (ondanks dat het maar een filmpke is van iets meer dan 1 minuut is het wel 107mb)
Na een snelle wissel op het podium (veel moest er voor de volgende act dan ook niet klaar gezet worden; enkel een basgitaar, drum en keyboard) was daar dan het optreden waar ik best wel benieuwd naar was:
Tanya Stephens
Ik had gedacht dat ze live niet zou kunnen doen wat ze op CD reeds bewezen heeft, maar daar heb ik mij dus lelijk in vergist. Wat een stem ! In haar teksten en speeches tussen de nummers geeft ze dan soms wel zwaar af op de mannen, maar toch steeds met de nodige humor. 'What a Day' was wondermooi en hetzelfde geld voor 'It's a Pity' (en een stukje van de orginele Night Nurse erin) wat ze nog een 2de keer deed als bisnummer na lang aandringen van het publiek
Volgende groep:
The Gladiators
Ik vroeg me al een tijdje af waarom er op de affiche stond 'The Gladiators with Albert Griffiths'. Ik had er niet aan gedacht dat zijn zoon het van hem overneemt, en Albert Griffiths was dus inderdaad enkel meegekomen om de erste 5-tal nummertjes te zingen. Ik moet zeggen dat ik dan ook teleurgesteld was toen hij na enkele nummers het podium al verliet.
Deze teleurstelling verdween echter snel toen bleek dat zijn zoon, Al Griffiths, zowel qua stem als qua uiterlijk heel goed lijkt op zijn vader.
Zoals olli al zei: de vader deed de nieuwe nummers en de zoon mocht alle klassiekers doen (Bongo Red, Hello Carol, Look Is Deceiving, ...).
Ook mooie backing vocals door Clinton Fearon en ..... (naam vergeten).
Tegen het einde kwam er dan ook nog even een andere zoon mee het podium op die ik persoonlijk niet echt de moeite vond.
De band was zoals altijd weer geweldig. Earl 'Bagga' Walker op de bas en nog een andere zoon op de drums met een solo om U tegen te zeggen.
Ondertussen waren we weer al aanbeland bij het voorlaatste optreden van de dag:
Toots & The Maytals
Ik had ze vorig jaar reeds gezien op Couleur Cafe, maar dit optreden kan toch een lade hoger geklasseerd worden !
Perfecte mix van ska, reggae en gospel; Toots die iedereen aan het lachen maakt met zijn danspasjes (truly the Elvis of Reggae!) en bovendien ook nog een boodschap te verkondigen heeft.
21.30u, mijn dag was nu al zo geslaagd als hij maar zijn kon en dan moest de main act van de avond (en wat mij betreft vh weekend al kan ik daar niet echt over oordelen aangezien ik enkel zaterdag ben gegaan) nog beginnen; niemand minder dan
Burning Spear !
Nog voor hij opkwam was het publiek al volledig mee. Ik heb het dan ook nog nooit zo druk geweten op Sundance.
De sfeer zat er vanaf het eerste nummer volledig in en Burning Spear zelf leek er ook heel veel plezier in te hebben. De setlist was inderdaad praktisch volledig dezelfde als op die live CD van Montreux, iets wat ik zeker niet betreurde
.
De nadruk van het hele optreden leek mij vooral op het instrumentale gedeelte te liggen (zonder afbreuk te doen aan de teksten). De band was dan ook fantastisch. Niets ontbrak er. Een prachtige afsluiter van een al even prachtige dag. KEEP THE SPEAR BURNING !!
ps.: @weergoden =>
aan de organisatie van Sundance die er, ondanks alle tegenslagen (pas laat de bevestiging gekregen dat het festival toch kon door gaan in het Genneperpark), toch weer in geslaagd zijn om een prachtige affiche samen te stellen, gemotiveerde mensen te vinden om alles in goede banen te leiden, etc. 
. 
